Świerszcze to owady karmowe, które sprawdzają się w diecie wielu zwierząt – od jaszczurek, przez żaby, po niewielkie ptaszniki. Są ruchliwe, lekkie i łatwo dostępne. Ich hodowla nie jest trudna, o ile zna się podstawowe różnice między poszczególnymi gatunkami. Na stronie hodowlaowadow. pl zostały opisane najczęściej wykorzystywane świerszcze: domowy, kubański, bananowy i śródziemnomorski. Każdy z nich ma inne tempo wzrostu, wymagania środowiskowe i zachowanie, co warto uwzględnić przed rozpoczęciem hodowli.
Świerszcz domowy (Acheta domesticus) to klasyczny wybór – łatwy do zdobycia, umiarkowanie szybki w rozwoju i dobrze znoszący standardowe warunki. Hodowla nie wymaga skomplikowanego sprzętu, choć lepiej sprawdza się w temperaturze powyżej 26°C. Dorosłe samce potrafią być dość głośne, dlatego w hodowli domowej warto zadbać o odpowiednie wygłuszenie lub trzymać kolonię z dala od pomieszczeń mieszkalnych. Samice składają jaja w podłożu organicznym – na stronie opisano, jak przygotować miejsce lęgowe i kiedy można się spodziewać kolejnego pokolenia. Świerszcz kubański (Gryllus assimilis) jest większy i bardziej masywny, ale mniej hałaśliwy. Dorosłe osobniki są ciemniejsze, poruszają się spokojniej i dobrze znoszą podniesioną temperaturę. To dobry wybór dla osób, które potrzebują nieco większej karmówki, ale nie chcą radzić sobie z nadmiarem dźwięków. Na stronie hodowlaowadow. pl znajdują się szczegółowe informacje o długości cyklu rozwojowego i najlepszych warunkach do rozmnażania tego gatunku. Świerszcz bananowy (Gryllodes sigillatus) wyróżnia się jasnym kolorem i dużą ruchliwością. Jest bardziej aktywny niż kubański czy domowy, a jego mniejsze rozmiary sprawiają, że nadaje się do karmienia młodszych lub drobniejszych zwierząt. Wymaga wysokiej temperatury i dobrej wentylacji – w przeciwnym razie w pojemniku może szybko pojawić się wilgoć i związane z nią problemy. Ten gatunek jest bardziej wrażliwy, dlatego warto zachować ostrożność przy pierwszych próbach hodowli. Świerszcz śródziemnomorski (Eumodicogryllus bordigalensis) to rzadziej spotykany gatunek, który rośnie szybko i dobrze radzi sobie w ciepłym klimacie. Ma mniejsze wymagania co do wilgotności, ale za to potrzebuje nieco więcej przestrzeni. Jego hodowla przebiega sprawnie, jeśli zapewni mu się odpowiednie miejsce do składania jaj i stały dostęp do suchej karmy.